حضرت امیرالمؤمنین‏ علیه السلام مرتّب اذان می‏گفت.
در کوفه بالای بام مسجد می‏رفت و اذان می‏گفت.
حتّی در شب ضربت خوردن (شب نوزدهم ماه مبارک رمضان) نیز اذان گفتن را ترک نفرمود.
امام علی‏ علیه السلام پس از خواندن نماز شب، به بالای بام مسجد کوفه می‏رفت و انگشتان مبارک بر گوش می‏نهاد و با صدای بلند، به گونه‏ای اذان می‏گفت که، صدای اذان آن حضرت به گوش تمام مردم کوفه می‏رسید. [1] .

پی نوشت ها: 
[1] ناسخ التواریخ ج 4 ص 279.